Brother and Sister

Donderdagochtend, twintig minuten over elf. Twintig minuten geleden zou de bus vanaf het vliegveld mijn broertje afleveren op de plek waar ik al een half uur aan het wachten was. Ik had al vijf bussen zien komen en gaan, maar geen spoor van mijn broertje.
 'Nee, hè,' dacht ik, 'hij zit natuurlijk in de verkeerde bus. Of hij is bij de verkeerde halte uitgestapt. Ik bel he-'TRIIIIINNG. Mijn telefoon was me voor.
'YooooooometMax.'
'...?'
'Ik ben er al!'
'Waar ben je al?'
'Op, hoe-heet-dat, Golders Green!'
'Nee, ik ben daar! Maar ik zie je niet! Waar ben je uitgestapt?'
'Bij Golders Green!'
'Hè?! Wat zie je dan? Waarom zie ik je niet? Het metro-station, hè, ben je wel bij de goede halte uitgestapt?'
'Ja, die man zei 'Golders Green' en toen stapte ik uit.'
'Oké, dat zal wel. Loop maar naar het metrostation, ik sta daar te wachten.'

Ik loop wat heen en weer vanaf mijn plek, maar de af-en-aan rijdende rode dubbeldekkers beperken mijn uitzicht. Ik sta drie minuten voor de ingang van het station te wachten, loop dan weer terug naar mijn oude plek bij de bushalte.

Half twaalf. Ja, hoor. Hij is natuurlijk op de verkeerde plek uitgestapt. Wat een idioot- hoe makkelijk kan het zijn: Stap. Uit. Bij. Golders. Green. Ik bel hem maar weer. 
'MetMaxLigtenberg'
'Ja, waar ben je nou? Ik zie je nog steeds niet!'
'Eh, ik sta al bijna tien minuten recht voor de ingang van het metrostation. Bij die poortjes enzo.'
'..oh. Wacht, er staat even een bus voor. Maar hoe ku-'
En dan, als de bus weg rijdt, zie ik mijn broertje. Telefoon in een hand, koffertje met wieltjes als een ervaren reiziger in de andere. Mijn irritatie smelt als sneeuw voor de zon als ik mijn kop-grotere broertje zie staan. 
'Goed begin!' roepen we tegelijk en ik krijg een knuffel. We pakken snel de metro naar mijn huis. Ik heb koffie nodig.

De rest van de dagen vullen we met alleen maar leuke dingen:

Toeristische foto's maken bij de Big Ben

Toeristische ronde voor Max: Houses of Parliament - Westminster Abbey - St. James's Park - Buckingham Palace - Hyde Park Corner

Grapjes over moderne kunst maken in Tate Modern

De Southbank aflopen (maar niet tot te dichtbij de Tower Bridge)

Fish 'n Chips eten

Heel. Hard. Lachen. bij een comedy night, waar Max wordt aangesproken door de comedienne als hij iets té hard lacht om een foute Anne Frank-grap

English Breakfast

Natural History Museum

Science Museum

Denmark St. (vol gitaarwinkels) (ik weet het, ik kan de komende vijf jaar niet meer stuk)

Naar het London Philharmonic Orchestra

Met huisgenoten dansen in de Claddagh Ring
Nachtelijke gesprekken over broer-zus-dingen

Camden Markets

Regent's Canal en Little Venice

Eekhoorntjes lokken in Regent's Park

Het geniale, door mij bedachte, 'I see Dutch People'-spel spelen. Ik win, uiteraard.

Via RP en Marylbone naar Regent Street

Onderweg uitrusten met een drankje terwijl er opeenvolgend twee Nederlandse jongens (die het hebben over de acteur die de Nederlandse Voldemort insprak - cool!) en een Nederlands gezin naast ons gaat zitten. Trekken we ze aan, ofzo?

Primark

Zondagochtend om half zes opstaan omdat Max de bus van zes uur moest halen

Bedankt voor de leuke dagen, Maxie! Ik zal aan je denken, iedere keer als ik FIVE JAEGERBOMB bestel...

Hier moest Max het mee doen wat betreft Tower Bridge

Welke hoort er niet bij ...

 

Links: 'Even wachten, Max, dit is leuk voor op de foto..' 

Rechts: 'Ho, sorry die ging niet goed. Nog héél even wachten...'

Ik noem 'm Henri. 

Dit was ook nieuwe kennis voor mij. Maar het stond in het museum dus dan is het waar. 

Max in gitaarhemel 

Max op zeventonige gitaar. Of zoiets

 

Eekhoorntjes lokken

BAM! 

Rode route is waar we allemaal zijn geweest

DOEI BROERTJE! Tot eind juni. Pas je goed op papa en mama?

XX Marthe

FREEDOM

Zo. Na een maand met twee opdrachten van 3000 woorden, een praktijk-verslag van 2000 woorden, een week lang een evenement organiseren, een  2000-woorden tellend verslag over dit evenement (met, oh hel, pdf-bestanden toegevoegd als bijlage -WAAROM is dat zo moeilijk??) en twee tentamens over in totaal 60 wetenschappelijke artikelen, één boek (1000 pagina's) en 40 colleges 

BEN IK NU KLAAR. 

De reden ook dat ik al een half uur non-stop naar dit nummer luister:

Inhoudelijk heeft het nummer vrij weinig te maken met het feit dat ik nu vakantie heb (behalve het  'freedoooommm'-gedeelte dan), maar wie wordt er niet blij van een beetje Aretha Franklin op vol volume op z'n tijd? Mijn (open) raam grenst aan een drukke straat en ik durf te zweren dat ik net twee meiden in de maat van de muziek zag heupwiegen terwijl ze langs liepen. 

Sarah en Annie hebben hun academische verplichtingen er ook op zitten dus lang leve doordeweeks uitgaan en Harrythons!

         Harrython part 1                           Annie met daiquiris op een WOENSDAGAVOND ?!

Ik zit tot eind juni in deze metropool met he-le-maal niets anders te doen dan de weg kwijtraken, doordeweeks uitgaan, musea (her)bezoeken, de Tower Bridge vermijden (kan ik echt niet meer zien. Zeven keer in acht maanden is gewoon te veel), een glimp van Kate proberen op te vangen en tussendoor bezoekers entertainen en já, mam, já, ik ga ook naar de kapper. Heus. 

Zeg maar niets - het is een zwaar leven dat ik leid (lijd?).

Maar gelukkig keer ik 25 juni weer terug naar het platte land! (Fijn detail - de verhouding mensen die het 'leuk' vonden dat ik voor een jaar naar het buitenland vertrok : mensen die het 'leuk' vinden dat ik weer voor altijd (?) terugkom = 3,3:1. Van je Facebookvrienden moet je het maar hebben).

Tot die tijd dus FREEDOOOOOOMMM ( oh oh ohhh freedoohooomm) tu-du-tu-tudu-tuummmmmm !!!!

Maar eerst boodschappen doen, want morgen komt broertjelief een lang weekend op bezoek dus ik moet een nieuwe pot mayonaise halen.

XX Martheeeeeeee (martheeeeee) tu-du-tu-tudu-tummm

My parents and I

Dag allen,

Het is vrijdagochtend en ik ben al anderhalf uur wakker (om half tien), en ik stond op het punt om voor de tweede keer ontbijt te maken tot ik me bedacht dat mijn ouders nog recht hebben op wat foto's van hun bezoek. 

Hoogtepunt van het bezoek: toen mijn moeder zei 'maar kind, wat zit je haar mooi!'. Oh, en het spontane besluit om naar een musical te gaan was op zich ook wel leuk (!).

Grappigste wat er gebeurde tijdens het bezoek: toen mijn moeder op de Camden Markets na een half uur voorpret ein-de-lijk een gigantische Berlinerbol had bemachtigd en zo blij als een kind aan het smakken was. Met lippenstift op haar kin.

Meest awkward moment: toen we in Regent Park die leuke 'Tweed Bike Ride'-optocht zagen en een man ons chips aanbood, die ik dankbaar aannam en vrolijk op begon te eten maar stopte toen mijn vader me vreemd aankijk en zei 'Ik geloof dat hij zei would you like some crisps for the squirls.' - Heel eerlijk: wie voert er nou chips aan eekhoorns??

Meest spannende moment: !!!!! Toen we bij St. James park in de buurt waren en een filmset zagen en ik dacht dat het Sherlock Holmes was!!!!!!!!!! Maar helaas.

Heeeel stiekem was alles even leuk. En ik wist bijna overal de weg, niet onbelangrijk. Aparte gewaarwording als je vader voor de verandering aan jou vraagt of hij 'de kaart nog eens mag zien, want waar zijn we ook alweer?'.

'godzijdankeindelijkkoffie'

Om één uur vanmiddag ben ik mijn eerste tentamen hier aan het maken, dus ik hoop dat jullie allemaal aan me denken. Dat lijkt me niet te veel gevraagd, toch? Daarnaast wordt mijn bucket list met dingen hier in Londen steeds korter en we hebben nog wat serieuze activiteiten gepland voor de komende weken. Einde in zicht! We hebben het er veel over, zoals we het eigenlijk overal veel over hebben, maar ik besef het nog niet echt, denk ik. Wat niet heel gek is, want als zelfs Google Maps iets niet kan berekenen:

Add caption

En dit is nog wel de kortere van de twee opties...

Aan de andere kant: je weet dat het tijd wordt om weer nieuwe vrienden te maken als dit soort gesprekken plaatsvinden:

Ik: 'Damn, I love mayonaise!'

Vrienden: '......we know' (cue veelbetekenende blik)

Over 13 dagen is Maxie hier! Die kan mayonaise tenminste wel waarderen.

X Marthe