LONDON CALLING

op mijn kamer.

13.00 Bleh. Voel me nu toch een beetje sip worden. Ik zit voor de laatste keer dit jaar op Mijn Balkonnetje aan Mijn Balkonset koffie te drinken uit Mijn Koffiekop. Over een paar uur is alles voor een jaar van Haar. En ik heb ondertussen niks. Nog geen dak boven mijn hoofd in Londen. Dat wordt volgend jaar echt all by myself in een kaal huurflatje ergens in een achterwijk als ik niet snel actie onderneem (niet helemaal waar: heb actie ondernomen en kan niks anders doen dan afwachten). Begin ook een beetje honger te krijgen. Bel ma maar even.

13.10 Niet te geloven, zelfs zij heeft een leven. ‘Kind ik bel je straks terug!!’. Voel me nu helemáál zielig. Er is ook niemand thuis om mijn leed mee te delen. Zelfs de kat van de overburen laat zich niet zien.

13.20 Voel me echt heel alleen nu.

13.22 Ik ga iedereen ook echt missen. En deze plek al helemaal. Het is hier zo rustig, je hoort alleen het ruisen van de wind door de bomen. En het gekrijs van vechtende kinderen in de speeltuin, heel zachtjes op de achtergrond.

13.30 BOE HOEEEEE!!!! Ik wiiiil niet weg!

13.40 Oeh, nieuwe collectie van Primark is online!!!