Cool Sc(i)en(c)e

Er zijn van die momenten waarop ik echt uit kan kijken naar de tijd waarin je geuren via internet kunt delen. Dat moet ergens in de nabije toekomst wel kunnen, lijkt mij. Dit is zo'n moment: ik zit aan de keukentafel, het is stil op de campus op het nooit afnemende verkeer op de autoweg hiernaast na, de zon valt via het keukenraam naar binnen, de nepbloemen staan er nog prachtig bij (nepbloemen met geur is nog zoiets waar ik naar uitkijk) en ook in huis is het stil. Ik zit, fris gedoucht en gehuld in een wollen vest en zachte joggingbroek, achter een mok warme chocolademelk en twee gepelde sinaasappelen. De keuken ruikt naar die chocolade met sinaasappelvulling - een teleurstelling in je mond maar het ruikt zoooo lekker.

Althans, zo stel ik me voor hoe de keuken ruikt. Ik ben namelijk snipverkouden :v)
Maar niks te klagen, hoor! Heb net de reisblog van mijn nichtje dat nu in Zambia is gelezen. Dat is pas bijzonder, zij zit een aantal maanden in Zambia om de kinderen daar voorlichtingen te geven. Dan voel ik me hier wel een luxepaard, in deze westerse hoofdstad...

Waar ik afgelopen week héél veel heb gedaan. Om te beginnen was Marieke hier vorige week! Fijn om haar te laten zien waar ik nou woon, met wie ik omga en natuurlijk lange gesprekken te voeren zonder Skype-obstakels. Wat we allemaal hebben gezien: South Bank - Tower Bridge - Spitalfield Markets - Camden  Lock - Natural History Museum - Kensington - Harrods - André van Duin (geen grap) - Buckingham Palace - Big Ben - Oxford Street. Zie foto's (geen foto van André)!

De zon had er gelukkig ook zin in

Marieke blij met Tower Bridge

Camden

Opwarmen met een drankje in Camden.

                                                                                                                      

Natúral History Museum. Niet het National, voor de oenen onder ons. Ik niet, natuurlijk. Ik wist meteen dat dit het Natúral History Museum was. Over.. dinosaurussen enzo. Wat? Oh, dinosauriërs. Ja, dat wist ik dus wel.

WOW die is groot!

WOW! DIE OOK!

Bewijs voor het thuisfront dat we niet alleen gewinkeld hebben..

                     ...bij Harrods! Hier in de buurt zag ik André van Duin. Niet lachen, alsjeblieft. Dat heeft Marieke al gedaan.

BP

Drie dagen was natuurlijk veel te weinig, maar gelukkig heeft ze iets 'blijvends' achter gelaten: HAGELSAG! VLOKKEN! PEPERNOTEN! SINTERKLAASCHOCOLAATJES! De chocoladeletter heeft dit weekend niet gehaald, ben ik bang..Hopelijk houdt dit me op de been tot eind December! 

Toen ik haar dinsdag had uitgezwaaid voelde het wel gek, toen was ik weer in m'n uppie. Maar niet echt, natuurlijk. Genoeg leuke mensen hier om me heen! Met twee daarvan (Marlies & Adam) ben ik gisteren naar het Science Museum geweest. Snel alle serieuze tentoonstellingen over de geschiedenis van de geneeskunde afgewerkt om door te gaan naar het 'Science Launchpad' gedeelte, waar je als groot klein kind heerlijk allerlei experimenten kon doen. Vandaag even in de warme keuken bijkomen en boterhammen met hagelslag eten. 

Heb al heel wat dingen van mijn London-to-do-list af kunnen strepen, maar de lijst blijft groeien! Er is hier ook zo veel te doen, los van alle 'vaste' bezienswaardigheden als musea en markets. Als je wilt, kun je elke ochtend het internet afstruinen op zoek naar de speciale activiteiten van de dag. Zoals ik al een aantal keer heb gedaan. Ik kan ook met gepaste trots verkondigen dat ik hier al meer straatnamen ken dan in Utrecht (ja? kan ik daar echt trots op zijn?) en Marieke, vergeet niet om Annemiek te vertellen hoe goed ik was met de metro!! Of 'tube', zoals je hier hoort te zeggen. Gisteren trouwens spontaan gesprek gehad met een ouder echtpaar in de bus die we moesten pakken omdat de ondergrondse er gedeeltelijk uit lag. Zal jullie de details besparen, maar kreeg een compliment over mijn mooie uitspraak. Ha! Die kan ook van het lijstje. Oké, genoeg gepraat. Tijd voor coole foto's van het Science Museum en de Ice Rink voor het NHM (schaatsen staat inderdaad ook op het lijstje).

"Strippende" Adam (m) en Roodneusje Marlies (l)

Bevroren water

Mijn kindjes aan het spelen met wetenschappelijk verantwoord speelgoed. Schat-tig!

Have a good one, everyone!

En p.s.: sorry aan iedereen die dit moet lezen via Google Translate: mijn grammatica is echt niet zo slecht als het nu lijkt.

November rain

En toen was het november. Met die regen valt het hier ontzettend mee, trouwens. In de laatste maanden voordat ik vertrok, struinde ik elke dag het internet af op zoek naar interessante weetjes over Londen, maar stopte daar abrupt mee toen ik las dat de gemiddelde neerslag hier elke maand rond de 40 millimeter ligt - en ja, dat is ook in de zomer. Ik heb krullen! Dat werkt niet! Maar zoals ik al zei, met de regen valt het mee. Het regent hier eigenlijk nauwelijks (afkloppen).

Bar weinig sightseeing gedaan in Central London, ben ik bang! Maar wel genoeg meegemaakt. 
Vorige week woensdag was het Halloween en heb ik met Annie, Sarah en Liz geheel volgens plan Paranormal Activity 4 in de bioscoop gezien. Ik kan me bijzonder weinig van het verhaal herinneren, maar of dat nou lag aan het gebrek daaraan of het feit dat ik gedurende de helft van de film met mijn handen voor mijn ogen 'keek' zullen we nooit weten. In ieder geval, we hebben alle vier gegild en elkaars handen vast gehouden en néé, Max, ik heb geen popcorn verspild. Thanks for asking.

De zaterdag erop wat huishoudelijke boodschappen gedaan op het Brent Cross Retail Shopping Centre. Was van plan om alleen snel een luchtbed en dekbed te halen voor alle toekomstige logées (er staan er al twee op de kalender!) maar liep langs een outlet van 'Home Sense' en heb daar zo'n twee uur rondgedwaald tussen alle sterk afgeprijsde artikelen. Natuurlijk kon ik me niet inhouden, en ben uiteindelijk de bus in geklauterd met wat voelde als twintig kilo aan spullen (misschien was één familie verpakking Italiaanse koffie ook genoeg geweest...). Hier typt dus een tevreden mens, nippend van haar koffie met BBC Radio (oké, Will Young) uit de speakers op de achtergrond. 

Nu nog nep, maar daar komen echte bloemen in

Wat de dag erna begon als een rustige zondag met koffie, scones en 5 artikelen om door te spitten, werd al gauw een kitchen party X.0 (ik ben de tel kwijt geraakt). Rond een uur of twaalf hadden Annie, Sarah en ik ons alle drie in de keuken geïnstalleerd met onze studie spullen, waaronder de nodige tijdschriften -je moet toch wat als je een vak volgt dat 'Magazines' heet-  mijn nieuwe schattige theepot met een dampende Twining tea en een heerlijke demotiverende gezellige sfeer. Van studeren kwam dus weinig terecht die dag, maar ik heb daarentegen wel meer geleerd over Kerstmis in Australië: bizar! Wie viert er nou Kerst aan het strand? Met 30 graden en in een bikini? En die arme Kerstman, je in een wollen pak door schoorstenen wurmen met die hitte kan niet aangenaam zijn. Annie en Sarah leken zich te verbazen over mijn afkeuring van hun manier van Kerst vieren, maar ik was er echt ondersteboven van. Kerstmis met 30 graden...wie doet nou zoiets? Anyhoo's, de avond eindigde met ons drieën voor het grote scherm: we besloten spontaan om naar James Bond te gaan. Heel wat afgelachen tijdens de eindeloze reclames met James Bond artikelen voorafgaand aan de film (horloge/bier/auto/aftershave/horloge) en iets met een flauwe grap van mijn kant over Daniel Craig en zijn lovegun - je had erbij moeten zijn.


Maandag was het tijd voor het toeristische evenement van het jaar: het aansteken van de Christmas Lights op Oxford Street, door niemand minder dan Robbie Williams. Die kan ik vast afstrepen van mijn lijstje. Zie hieronder het resultaat van zijn druk op de knop.

(http://instagram.com/thesarahashlyn. Thank you again, Sarah)

En nu is het alweer vrijdag. Morgen komt Marieke! En met haar zo'n 4,5 kg aan Sinterklaas snoepgoed. Bedankt, mam. Heb nog niet helemaal uitgestippeld wat we gaan doen, maar als het weer mee werkt voorspel ik lange zwerftochten door de mooiere buurten in Londen. Of naar Brick Lane Market, Portobello Road Market, Notting Hill, de ijsbaan voor National History Museum, de kerstetalages in Harrods, Oxford Street, Camden Town, Tate Modern..zo veel keuze! Ik ben bang dat ze nog een keer terug zal moeten komen.

Ik heb het gevoel dat ik iets vergeet. Mijn vakken! Die zijn eigenlijk heel leuk. De psychologie vakken blijken echt een uitdaging en zijn veel meer interactief dan ik gewend ben. Dat kan liggen aan de lecturer, Mark Coulson, die ik in gedachten graag 'Maahhk' à la Natasha in Bridget Jones noem, die veel vragen stelt en graag discussies voert over de stof. Leuk voor de verandering, al voelde ik me lichtelijk de Hermelien (yes, Annie, that is Hermione) van de klas toen hij een keer zei 'I'm not going to ask you again, I know you know the answer.' 
De journalistiek vakken zijn makkelijker maar daarom niet minder interessant. De manier van lesgeven en studeren is wat informeler, en meer praktijk gericht. Eigenlijk precies wat ik ervan verwacht had! Ook voor die vakken heb ik mannelijke lecturers met een prachtige uitspraak, heel wat anders dan een mompelende Arnold die anderhalf uur neuzelt over.. ja, waarover eigenlijk? Je hoort mij dus niet klagen.

Zoals je leest gaat alles hier dus zijn gangetje. Ik neem de tijd om gewend te raken en voel me goed. Natuurlijk mis ik het thuisfront, maar dat gaat met ups en downs gelukkig heb ik Kerst om naar uit te kijken! Een normale Kerst, lekker koud en met sneeuw. Dan ben ik maar liefst drie hele weken weer terug om jullie te vervelen met mijn nieuwe Engelse accent en Topshop-aanwinsten! Tot die tijd zullen jullie het moeten doen met mijn ongelooflijk vermakelijke blogposts...

XX Marthe

p.s.: ik kan om de een of andere reden geen smsjes van een Nederlands telefoonnummer ontvangen op mijn nieuwe nummer! Als ik niet terug sms is dat dus niet omdat ik te druk ben met winkelen (hoewel, laten we eerlijk zijn, die kans redelijk groot is)!