November rain

En toen was het november. Met die regen valt het hier ontzettend mee, trouwens. In de laatste maanden voordat ik vertrok, struinde ik elke dag het internet af op zoek naar interessante weetjes over Londen, maar stopte daar abrupt mee toen ik las dat de gemiddelde neerslag hier elke maand rond de 40 millimeter ligt - en ja, dat is ook in de zomer. Ik heb krullen! Dat werkt niet! Maar zoals ik al zei, met de regen valt het mee. Het regent hier eigenlijk nauwelijks (afkloppen).

Bar weinig sightseeing gedaan in Central London, ben ik bang! Maar wel genoeg meegemaakt. 
Vorige week woensdag was het Halloween en heb ik met Annie, Sarah en Liz geheel volgens plan Paranormal Activity 4 in de bioscoop gezien. Ik kan me bijzonder weinig van het verhaal herinneren, maar of dat nou lag aan het gebrek daaraan of het feit dat ik gedurende de helft van de film met mijn handen voor mijn ogen 'keek' zullen we nooit weten. In ieder geval, we hebben alle vier gegild en elkaars handen vast gehouden en néé, Max, ik heb geen popcorn verspild. Thanks for asking.

De zaterdag erop wat huishoudelijke boodschappen gedaan op het Brent Cross Retail Shopping Centre. Was van plan om alleen snel een luchtbed en dekbed te halen voor alle toekomstige logées (er staan er al twee op de kalender!) maar liep langs een outlet van 'Home Sense' en heb daar zo'n twee uur rondgedwaald tussen alle sterk afgeprijsde artikelen. Natuurlijk kon ik me niet inhouden, en ben uiteindelijk de bus in geklauterd met wat voelde als twintig kilo aan spullen (misschien was één familie verpakking Italiaanse koffie ook genoeg geweest...). Hier typt dus een tevreden mens, nippend van haar koffie met BBC Radio (oké, Will Young) uit de speakers op de achtergrond. 

Nu nog nep, maar daar komen echte bloemen in

Wat de dag erna begon als een rustige zondag met koffie, scones en 5 artikelen om door te spitten, werd al gauw een kitchen party X.0 (ik ben de tel kwijt geraakt). Rond een uur of twaalf hadden Annie, Sarah en ik ons alle drie in de keuken geïnstalleerd met onze studie spullen, waaronder de nodige tijdschriften -je moet toch wat als je een vak volgt dat 'Magazines' heet-  mijn nieuwe schattige theepot met een dampende Twining tea en een heerlijke demotiverende gezellige sfeer. Van studeren kwam dus weinig terecht die dag, maar ik heb daarentegen wel meer geleerd over Kerstmis in Australië: bizar! Wie viert er nou Kerst aan het strand? Met 30 graden en in een bikini? En die arme Kerstman, je in een wollen pak door schoorstenen wurmen met die hitte kan niet aangenaam zijn. Annie en Sarah leken zich te verbazen over mijn afkeuring van hun manier van Kerst vieren, maar ik was er echt ondersteboven van. Kerstmis met 30 graden...wie doet nou zoiets? Anyhoo's, de avond eindigde met ons drieën voor het grote scherm: we besloten spontaan om naar James Bond te gaan. Heel wat afgelachen tijdens de eindeloze reclames met James Bond artikelen voorafgaand aan de film (horloge/bier/auto/aftershave/horloge) en iets met een flauwe grap van mijn kant over Daniel Craig en zijn lovegun - je had erbij moeten zijn.


Maandag was het tijd voor het toeristische evenement van het jaar: het aansteken van de Christmas Lights op Oxford Street, door niemand minder dan Robbie Williams. Die kan ik vast afstrepen van mijn lijstje. Zie hieronder het resultaat van zijn druk op de knop.

(http://instagram.com/thesarahashlyn. Thank you again, Sarah)

En nu is het alweer vrijdag. Morgen komt Marieke! En met haar zo'n 4,5 kg aan Sinterklaas snoepgoed. Bedankt, mam. Heb nog niet helemaal uitgestippeld wat we gaan doen, maar als het weer mee werkt voorspel ik lange zwerftochten door de mooiere buurten in Londen. Of naar Brick Lane Market, Portobello Road Market, Notting Hill, de ijsbaan voor National History Museum, de kerstetalages in Harrods, Oxford Street, Camden Town, Tate Modern..zo veel keuze! Ik ben bang dat ze nog een keer terug zal moeten komen.

Ik heb het gevoel dat ik iets vergeet. Mijn vakken! Die zijn eigenlijk heel leuk. De psychologie vakken blijken echt een uitdaging en zijn veel meer interactief dan ik gewend ben. Dat kan liggen aan de lecturer, Mark Coulson, die ik in gedachten graag 'Maahhk' à la Natasha in Bridget Jones noem, die veel vragen stelt en graag discussies voert over de stof. Leuk voor de verandering, al voelde ik me lichtelijk de Hermelien (yes, Annie, that is Hermione) van de klas toen hij een keer zei 'I'm not going to ask you again, I know you know the answer.' 
De journalistiek vakken zijn makkelijker maar daarom niet minder interessant. De manier van lesgeven en studeren is wat informeler, en meer praktijk gericht. Eigenlijk precies wat ik ervan verwacht had! Ook voor die vakken heb ik mannelijke lecturers met een prachtige uitspraak, heel wat anders dan een mompelende Arnold die anderhalf uur neuzelt over.. ja, waarover eigenlijk? Je hoort mij dus niet klagen.

Zoals je leest gaat alles hier dus zijn gangetje. Ik neem de tijd om gewend te raken en voel me goed. Natuurlijk mis ik het thuisfront, maar dat gaat met ups en downs gelukkig heb ik Kerst om naar uit te kijken! Een normale Kerst, lekker koud en met sneeuw. Dan ben ik maar liefst drie hele weken weer terug om jullie te vervelen met mijn nieuwe Engelse accent en Topshop-aanwinsten! Tot die tijd zullen jullie het moeten doen met mijn ongelooflijk vermakelijke blogposts...

XX Marthe

p.s.: ik kan om de een of andere reden geen smsjes van een Nederlands telefoonnummer ontvangen op mijn nieuwe nummer! Als ik niet terug sms is dat dus niet omdat ik te druk ben met winkelen (hoewel, laten we eerlijk zijn, die kans redelijk groot is)!