It's My Party

Goedemaandag!

Even voor het thuisfront een fotoverslag van mijn verjaardag. Het was een heel bijzondere dag, dankzij heel veel mensen! 

Allereerst heeeel veel kusjes voor Sarah en Annie, die de avond voor mijn verjaardag 100 ballonnen hebben opgeblazen. Die Annie de volgende ochtend (om vijf uur (!)) zo zachtjes mogelijk voor mijn deur plaatste

Ik kan je vertellen, wakker worden op je verjaardag met bovenstaande foto's als eerste visuele input maakt dat je je héél jarig voelt. Net als vroeger, toen je ouders 's nachts slingers ophingen in de kamer en 'jouw' stoel speciaal versierden. Dat is toewijding!

In de keuken vond ik een versgebakken bananenbrood ('It's NOT a cake, Marty! It's bread.') wat dus een heel geschikt ontbijt was. Tegelijkertijd maakte ik op m'n gemak al mijn verjaardagskaarten open. Schrok me een ongeluk toen uit mijn ouders' kaart opeens een blikkerige Chaka Khan 'IIIIIIIIIIIIIII'M EVERY WOOO-MAN' schreeuwde. Béétje ordinair, mam...Maar wel heel geinig. Ik moet bekennen dat ik er nog steeds mee speel. 

Na alle kaarten twee keer gelezen te hebben, was het tijd voor een rondje naar huis bellen. Tot groot ongenoegen van mijn moeder, die toen ze doorhad dat ze mij aan de telefoon had verschrikt uitriep: 

 'Neeeeee ach neeeee kindje neeee!! Wij zouden jóu bellen! Maar ja ik moest van je vader tot elf uur wachten dus dat is hier bij ons twaalf uur onze tijd want ja hij dacht dan ben je sowieso wakker he neeee. Hang gauw op! Dan bel ik je terug!'

En daarna, terwijl we de telefoon ophingen:

'Oh en gefeliciteerd kindje hahaaha'

Daarna een dik half uur met Emma om bovenstaand gesprek gelachen, even met mijn oma bijgekletst en Maxie belde ook nog!

 Tussendoor natuurlijk even een ballonnen gevecht gehouden. Wat leuk was, tot er één knapte en we alle vier heel hard moesten gillen.

Ach ja. 21 does not a grown woman make...

Ik kan letterlijk niet stoppen met staren naar de linker foto. Wat. Een. Taart. Ellie-from-upstairs-Padey had er de hele week aan gewerkt. 

 Er is nog iiiets meer dan de helft over, maak ik gok niet voor lang. Nu ik erover nadenk, ik denk dat ik nu misschien wel een stukje neem... Ben zo terug! 

 Vier bijzonder knappe '80s ladies

Mjam, jup, die taart smaakt nog steeds goed. Een stuk beter dan mijn MEGA verjaardagsbutton, maar die bleek 's nachts alles wat ik nodig had. Er werd overal en door iedereen voor me gezongen - in de bus, in de metro, en op de plek waar we uitgingen (een '80s Prom Night, leek me wel toepasselijk) werd ik door half Londen gefeliciteerd. 

In conclusie, het was een speciale dag. Het meest bijzondere moment voor mij was toen we met zeven meiden aan de keukentafel zaten, ieder met een stuk taart en clotted cream (!) ijs, kaarsjes en de 'sok aan' (om de lichtsensor te blokkeren). Drie nationaliteiten door elkaar, de meesten van ons kenden elkaar pas sinds september. Desondanks werd er gegild van het lachen alsof we al jaren vriendinnen waren, werden er inside jokes gemaakt, samenzweerderige knipogen uitgedeeld, en vooral heel veel gepraat. 

Dus, AnnieSarahLizChristinaJoni&Ellie en iedereen die mij een gelukkige verjaardag wenste op welke manier dan ook:

BEDANKT. CHEERS. DANKE. 

One Blog More

Dag lieve lezers! 

Op het moment van schrijven zit ik aan mijn bureau, waarop twee dikke studieboeken, twee opengeslagen college blokken met onleesbare aantekeningen (herken je dat? Als je je aantekeningen maakt lijken al die pijlen en bogen en cirkels en onderstreepte woorden heel logisch, 'dit is een geniaal diagram van de OFC/DLPFC functies dat ik net zelf bedenk!' maar een week later herken je je eigen handschrift niet eens meer), zes pennen en mijn halve make-up verzameling. Het is namelijk ineens heel druk geworden wat betreft de opleiding, want oh ja, ik studeer hier ook nog. Een aantal van mijn vriendinnen hier heeft een vak laten vallen, wegens verschillende redenen, en dat zou ik ook kunnen doen maar ik kan niet kiezen welk vak, dus komende maanden aan de bak! Misschien ga ik zelfs wel een keer in de bieb zitten. Op de vierde verdieping heb je daar een heel gaaf uitzicht! En er is een Starbucks. 

Gelukkig heb ik ook een paar héél leuke dingen om naar uit te kijken, waarover later meer. Eerst over de leuke dingen die ik net achter de rug heb. Afgelopen weekend had ik een volleybaltoernooi in Norwich (spreek uit: Norritsj), waar ik twee dagen lang non-stop flashbacks uit mijn meer fanatieke volleybalperiode beleefde. Een groot sportcomplex gevuld met meer dan 200 mensen die graag volleyballen; de hele dag door wedstrijden spelen; kijken naar de (mannen)volleybalwedstrijden -ik kan je vertellen dat in het Oxfordteam niet bepaald nerdige types zaten...; de geur van ongewassen kniebeschermers en, als kers op de taart: scoreformulieren invullen! Debbie, als je dit leest, ik waande me vijf jaar terug in de tijd. Weet je nog, wij samen achter een wiebelige tafel met het mysterieuze scoreformulier, het kapotte telbord en de scheids die ons streng aankeek als we een time-out vergaten aan te geven, terwijl we koekjes, appels en ander meegebracht powerfood aten? Afgelopen weekend was precies hetzelfde. Ik hoefde godzijdank geen lijnrechter te zijn, aangezien ik mijn bril niet bij me had, maar scoreformulieren invullen kon ik nog als de beste. Al die kleine hokjes, het bijhouden van de servicebeurten terwijl de teller naast me op verveelde toon 'vijftien-elluf, nummer 9 serveert' mompelde. Heerlijk! Het volleyballen zelf ging helaas iets minder, maar dat mocht de pret niet drukken. Mijn libero-shirt zat als gegoten.

Australia Day was ook een ervaring. Ik heb geleerd dat Austaliërs dronken nog Australischer zijn dan in nuchtere staat, en dat dit nummer (klik) uit Australië komt! 
We krijgen een vis! Die S.A.M. gaat heten (naar Sarah, Annie en Mar- je begrijpt het wel). Alle voorbereidingen zijn getroffen, het wachten is nu op de vis. Wat betekent dat er al twee weken een vissenkom gevuld met water en plantje en al op de keukentafel staat - zonder vis. Maar hij komt! Een zwarte! Mijn eerste huisdier! Spannend! !!!!
Heb met Marlies uitgewaaid op Hampstead Heath, een immens groot park bij Hampstead met vijvers waar je in de zomer kunt zwemmen en hardlopende mensen die hun hond uitlaten en Parliament Hill, vanaf waar je een weids uitzicht hebt over de stad. 
Ik heb mijn haar gekleurd (sorry, mam). Het is van donkerblond naar een schokkend en uitdagend kastanjebruin veranderd, nauwelijks zichtbaar eigenlijk, maar iets donkerder en in een bepaald licht heeft het een roodachtige ondertoon. Geen extreme make-over, maar leuk voor de verandering. En een mooi excuus om nieuwe kleren te kopen die 'beter passen bij mijn nieuwe haarkleur'. 
Heb met Ellie Les Misérables de film gezien, en holy wat ziet Hugh Jackman er toegetakeld uit in de eerste scène. Om van Anne Hathaway nog maar te zwijgen, ze doen de titel eer aan. Mag ik trouwens even kwijt dat Anne Hathaway echt verschrikkelijke speeches geeft? Verdiend, hoor, die Golden Globe en BAFTA, haar versie van I Dreamed A Dream was een kippenvelmoment, maar 'thank you for the best strings of yesterday I ever had honey i love you so much (handkus)'? Brr. Cue aanzwellende muziek en microfoon die weer de grond in verdwijnt. Maar ik mag niks zeggen, aangezien ik beide awardshows alleen op mijn laptop kijk. Van begin tot eind. Zonder pauze. En, helaas, zonder een award te winnen. Ik dwaal af.

Oh ja! Leuke dingen op de planning.

Donderdag ontvang ik Vincent in ons Fort B5. Heb iedereen hier al voorbereid op zijn komst door onze meest glorieuze momenten tot in detail te schetsen, met als resultaat dat iedereen haar inner Sex and the City-karakter aan het oefenen is en zich voorbereidt op een jongere (en knappere) versie van Stanford. Verse bloemen staan in de vaas en de applemartini's staan al koud. Vinnn waar bliiiiijf je!

Een week daarna is het mijn verjaardag! Ik heb Annie en Sarah al een paar keer betrapt op een wel héél vlugge verandering van onderwerp als ik de keuken binnen kwam, dus mijn verwachtingen zijn hooggespannen. Het regent verjaardagen in februari, met mijn schattige achterneefje Job dat donderdag één jaar wordt, daarna een kaarsje branden bij de foto van mijn opa op zijn verjaardag, Mariekes verjaardag, mijn verjaardag en dan wordt mijn vader ook nog eens zestig! Allemaal feestjes die ik moet missen, dus ik ga mezelf maar trakteren op een groot stuk carrot cake als ik jarig ben. 

Tot slot nog even gauw een shout out naar Bram, van wie ik een prachtige kaart ontving. Ik vond hem toen ik terugkwam van een vroege werkgroep op vrijdagochtend, dus een welkome verrassing. DANKJEWEL.

Ik zit nog steeds te midden van mijn studie-chaos, dus ik ga denk ik maar weer verder met het ontcijferen van mijn cryptische aantekeningen. Weet iemand toevallig waar OFC/DLPFC voor staat? Ach, laat ook maar. Ik ga gewoon verder met waar ik mee bezig was. Mijn eyeliner perfectioneren. Ook belangrijk.

XX

Aanrader voor iedereen die hoog scoort op Consciëntieusheid

Londen skyline vanaf Parliament Hill

Nieuwhaar

merciiiiiiiiiiiiii

En dan te bedenken dat het in Australië 50 graden is..

V.l.n.r. naar onder: Charlotte, Carrie, Samantha (hehe), Miranda

Hampstead Heath. Mooi, hè? 

P.S.: Voor de minder technisch begaafden onder ons die klagen dat ze geen email-alert ontvangen na een nieuwe post, het is niet zo moeilijk. Je vult hier ergens rechts --->
je emailadres in, opent je inbox, klikt op de bevestingslink (aangegeven met: klik hier om te bevestigen) en voilà! Mijn moeder is het ook gelukt.

P.P.S.: Waar ik overigens alleen maar mee wil zeggen dat het werkt. Niet dat mijn moeder minder technisch begaafd is.

P.P.P.S:.....