Da(m)n Rad

Pfoe. Even bijkomen. Vandaag is Opruimdag en ik heb net een vuilniszak vol met 'zooi' en zo'n 20 kilo aan papier naar de vuilnisplek gesleept om weg te gooien. Mijn kamer ziet eruit alsof ik als een maniak alle inhoud van mijn kasten en lades op de grond heb gegooid, wat precies is wat ik heb gedaan, maar er zit vordering in het proces. Mijn papierwerk is in ieder geval gesorteerd, al heb ik achteraf gemengde gevoelens over hoe het sorteren ging; misschien had ik niet de hele inhoud van de lade in één keer in de vuilniszak moeten mikken. Was dat niet ook de plek waar ik mijn paspoort bewaarde...? Ik zit nu op de grond met links van me een stapel kleding die tot boven het bed uitkomt, en rechts mijn verzameling nagellak. Ik gok het totale gewicht van alles in mijn kamer op zo'n 50 kilo, wat ik op een of andere manier tot 30 kilo moet terugbrengen. HELP! Mijn iPod, die op Sad FM lijkt afgestemd, werkt ook niet bepaald mee. 

Om een paniekaanval te voorkomen, kijk ik maar snel de foto's van gisteren terug. Ik heb namelijk Harry Potter Daniel Radcliffe in het echt gezien! Ellie wist mij en Sarah over te halen om woensdagochtend de metro van zes uur te pakken om kaartjes voor zijn toneelstuk The Cripple of Inishmaan te scoren. 'Vooruit dan maar,' zuchtten Sarah en ik, alsof we het voor Ellie deden. Duh! Nooit eerder had ik zo weinig moeite om zo vroeg op te staan.

Daniel was ongelooflijk klein. We zaten heeel dichtbij het toneel dus ik had een prachtig uitzicht. Ik was geloof ik een beetje nerveus, want tien minuten voor aanvang kon ik alleen maar flauwe grapjes maken terwijl Ellie vol ongeloof haar hoofd schudde en Sarah dubbel lag om mijn gebrabbel over 'Mrs. Radcliffe. Mrs. Marthe Radcliffe. Do you think he would mind if I called him Harry when we're married? Just for fun'. Het toneelstuk bleek heel grappig en zielig tegelijkertijd, en ik kreeg het verhaal en de grapjes best goed mee, meegerekend dat de acteurs in een Iers accent praatten en ik om de vijf seconden dacht 'ohmijngoddatisharrypotter'.

Na afloop sleurde Ellie ons mee naar de artiestenuitgang, om handtekeningen te scoren. 'Vooruit dan maar,' zuchtten Sarah en ik. Helaas voor ons hadden zo'n 100 andere fans mensen hetzelfde idee. Sarah en ik keken van een afstand toe; we durfden niet te dichtbij te komen uit angst om geplet te worden (en om eerlijk te zijn: ik was bang dat ik heel hard 'HARRY!!!!!' zou gillen als ik hem van dichtbij zag. Hoe gênant.) Ellie had daar geen last van en scoorde drie handtekeningen. Daniel was maar 10 minuten buiten te zien (hoewel, hij is echt heel klein dus ik kon 'n niet goed zien) en verliet daarna het theater via een andere uitgang. Gelukkig wist Ellie waar dus we hebben hem alsnog opgewacht. Hij was super aardig en grappig en poseerde heel geduldig met mij en Sarah voor een foto!!! Zie onder voor de foto's. 

Vandaag is het donderdag, en ik heb nog maar vijf volle dagen te gaan. Gek! Ik voel me prima mentaal gezien, heb genoeg te regelen voor vertrek en de rest van de tijd bezoeken we markten, liggen we in het gras in de zon, staan we om vijf uur op om goedkope kaartjes te scoren en lopen we 10 kilometer op één dag. Dat laatste was mijn idee, ik wilde graag van Colindale (waar ik woon) naar Hampstead lopen. Gewoon, omdat het kan. Dinsdag was het mooi weer en verruilden Ellie, Sarah en ik (Annie is kamelen aan het fotograferen in Marokko) onze teenslippers voor afgetrapte Converse met gaten en versleten zolen. Ik had een kaart bij me en deed alsof ik wist waar we waren terwijl Ellie de weg leidde met hulp van Google Maps op haar telefoon. Tien kilometer later zaten we moe maar voldaan op een terrasje in Hampstead de verbande calorieën er weer bij te eten met een stuk taart. (Note to self: Converse weggooien)

Morgen gaan Sarah en ik de spullen die we niet meenemen aan charity shops doneren, moet ik wat formulieren laten ondertekenen dat ik hier daadwerkelijk gestudeerd heb, zaterdag Schoonmaakdag (neeeeeeeeeeeeeee) en zondag is het Sarah's Ballonnendag! Zij heeft als enige haar verjaardag hier niet kunnen vieren, maar dat vonden Annie en ik niet eerlijk dus zondag is het haar beurt. Aangezien we alle drie in dezelfde vriendengroep zitten, wordt het meteen de laatste keer dat we allemaal samen zijn; ik ben komende dinsdag de eerste die vertrekt! Als ik mijn paspoort heb terug gevonden ... 

Ik houd je op de hoogte!

Columbia Road Flower Market: de laatste op mijn lijst! Heb alle grote markten in Londen gezien dit jaar

Hampstead Heath is zo mooi! 

 Ellie en ik om zeven uur 's ochtends en -->
Ellie en ik twaalf uur later. Je ziet dat ik Ellie inmiddels heb vervangen door mijn grote (metaforisch gesproken, hij is 1.65m !!!) liefde

Hij was zo aardig! En grappig. Hier vertel ik hem mijn zelf-bedachte mop over de kobold en de halfreus. Hij vond het erg grappig.